20180927

Hai cousa de tres anos, participación e o Ribadeo que queremos

Hai cousa de tres anos caía nas miñas mans unha revista cun pequeno artigo no seu interior: 'O teu barrio e cidade do futuro' (Yorokobu, nº 68, 2015, p.13). Entre outras cousas, aparecía 'A implicación e o poder do individuo hoxe en día fai que se sintan coa forza para cambiar e decidir o futuro que queren'. Ou: 'o cidadán será máis protagonista da cidade deixando a unha beira ó poder público ou facendo que este traballe para eles'. Coido que a primeira cita sería algo así como a certificación da toma de conciencia progresiva das persoas como participantes nunha sociedade na que están mergulladas. E a segunda,unha unión do concepto de 'cidade intelixente' a 'cidadanía intelixente'para non crear a partir da vila unha 'cárcere intelixente', conectada, posiblemente eficiente, pero sen alma.
Noutro parágrafo, especificaba: 'o futuro das cidades dependerá dos seus cidadáns dun xeito directo e real, e non a traverso de políticos que os representen, (...) todo dependerá da involucración ou non dos cidadáns'. Aplicado a Ribadeo, dependerá da implicación dos ribadenses no día a día do Ribadeo que queremos. E, dende que neste blog comezou a serie 'o Ribadeo que queremos', xa se puido ver claramente que se non manifestamos e actuamos en prol do que queremos, haberá outra xente que o manifeste e actúe conforme ás súas ideas e intereses. Outros, que non nós. Para facer outro Ribadeo entre a morea de ribadeos posibles no futuro sen a nosa participación..
Ven a conto o anterior de cousas que saen todos os días nos xornais, sexa o amaño de estradas,a residencia de maiores ou calquera outra cousa que se nos ocorra no ámbito ribadense.

20180924

Generación para cambiar el mundo desde nuestro mundo. Pablo Mosquera


Ser gallego entre los siglos XX y XXI supone estar incómodo y al mismo tiempo encantado por esta Galicia al norte del norte. No sabemos, ni queremos, ni podemos, vivir sin ella. Es una de las tres damas en las que se asienta nuestra existencia. -Podría incluir aquella dama de los tiempos pasados sobre la que escribe Cunqueiro- Libertad, cultura, Galicia. ¿Pero toda Galicia?. Toda, con la perspectiva que tenemos desde la provincia de Mondoñedo.
Nacimos aquí, cuando algunos mandaban desde el centro de la Meseta y nos consideraban una esquina verde. De vez en cuando acudían para disfrutar de nuestro paraíso natural. Es como si tuvieran una finca y nosotros formáramos parte del paisaje. Aun recuerdo a una familia de portugueses, aquellos que fanfarroneaban con sus pequeños bañadores desde los que marcaban paquete, o sus coches de alta gama comprados en Alemania, y desde luego su velero. Todo ello fruto de los escudos que afanaban haciendo "negocios" en sus colonias aunque para ello tuvieran a su juventud pegando tiros durante al menos tres años. Nos señalaban como "mal vestidos". Nunca supe lo que realmente querían decirnos. Pero sin duda les resultábamos unos seres peculiares entre las dunas, playas, islas y verde esmeralda de la mar.
Tuvimos a madrileños de pro. Gentes que necesitaban nuestra forma "peculiar de vivir". Les gustaba escuchar el cuerno marino y acercarse al muelle para comprar pescado vivo o aquel marisco de nuestras rompientes del que luego presumían durante su vida por él asfalto La costa gallega era sinónimo de pulpos, langostas, percebes y nécoras. Pero también hubo alguno que descubrió nuestro secreto mejor guardado. Los silencios y la soledad para disfrutar con nuestros pensamientos mientras la mar y el viento ponen la sinfonía interminable que acaricia desde nuestra inmensa naturaleza. De ahí vino lo de "Península de paz".
Ser mariñano supone creer en la existencia del Reino de la Lluvia, en Merlín y familia, ser lector impenitente de Cunqueiro, pues su mundo es el nuestro. Muerte, sueño, identidad, soledad, amor, ausencias, silencios y temporales. Disfrutar con los mitos, observar las manos de un viejo marinero, cuando toma la taza de vino en la cantina portuaria. Creer en esas mouras que custodian tesoros ocultos en los caserones abandonados y que antaño hicieron de las manos femeninas herramientas para el salazón o las conservas.
Este mundo casi fantasmagórico, mágico, perceptible aunque no todos puedan verlo, es punto de encuentro para "una tripulación de Argonautas". Carlos Nuevo Cal, Vicente Míguez Salgueiro, Lino Rico Fernández, Sito Otero Regal, Paco Rivas, David Catá, Pablo Livio, Otto Treto y Suevia Figueiroa. Todos en una singladura hacia el infinito de nuestro pasado, gobernados al timón por los capitanes Andrés Díaz y José Pino. Lo mismo que Ulises regresa a Ítaca, nosotros queremos arribar a la isla de San Brandan. Allí dónde los barcos son de madera, los toletes de pao de toxo, la Santa Compaña celebra vísperas y maitines por los pecios y los habitantes orgullosos y dignos seres humanos que conocen y divulgan lo que fueron sus antepasados, las raíces históricas de su país, y hacen de la defensa del Patrimonio Identitario la primera de las causas para alcanzar la justicia social.
"Si en el amanecer de este día pudiéramos volar por encima de nuestra tierra y recorrerla en todas direcciones, asistiríamos a la maravilla de una mañana única" -Castelao.

20180923

Campos minados en Ribadeo: entrada a Rotonda dos Galos.

Hai pouco aínda, creouse, mantívose e solucionouse polo momento ou ao menos outro na confluencia entre Paco Lanza e Avenida de América. Pero iste leva máis tempo nunha saída de máis tráfico e con máis visibilidade.
Parece un campo minado, pero é a glorieta de entrada a Ribadeo, dende Os Galos á A-8. A foto de Suso Fernández é abondo descritiva como para que apareza na Galipedia, e pode esar nas voces Ribadeo, A-8, Vilaselán, rotondas ... onde sería de contraste ou en desastres da guerra, onde pasaría inadvertida.
O que quizáis fai diferente este caso do outro citado é que aquí poden sobremontarse administracións, e polo tanto, unha escúdanse nas outras  e un polos outros, a casa por varrer, ou o acceso sen amañar. A quen lle toca? A quen circule, purgar.
Cabe lembrar que foi esta glorieta a que se deixou sen acceso dende Galicia pola A-8 (ten entrada dende Asturias e saida para Asturias e Galicia, pero non entrada dende Galicia, como se ve no mapa). Haberá que comezar a difundilo doutro xeito a ver se se enteran?

Capela das Anzas. Emilio Piñeiroa Rico

Novo díptico de Emilio Piñeiroa




Alegación de Por Nuestro Faro ante o comezo da petición para novas obras na illa Pancha

Para que todo o mundo esté enterado, deixo aquí as alegacións presentadas, segundo dixen en 'unha illa sen luz', e lembro que esta e máis documentación é accesible en 'Por Nuestro Faro #Ribadeo"

20180921

Unha illa sen luz


Hai cousas parellas e outras discordantes entre a Illa Pancha e a Ponte dos Santos na política local. Entre as primeiras suliñar a necesidade de luces que esparexen as sombras e das segundas o ben que se expresa o Sr. Alcalde sobre os dereitos dos veciños nun caso e como os agocha no outro.

Como saben os lectores interesados, a semana pasada publicamos un escrito no que análizabamos o proxecto de legalización dunha fosa séptica e un verquido na Illa Pancha. Este escrito foi presentado no concello, pedindo que se estudase o devandito proxecto e mesmo que o propio concello presentase as suas alegacións. Naturalmente, o colectivo Por Nuestro Faro remitiu o mesmo documento como alegación a Xunta de Galicia.

No pleno municipal do día 18 de setembro, a concelleira do PSOE, Aurora González Ginzo fixo unha pregunta sobre o mesmo tema, cousa que lle agradecemos encarecidamente.

A resposta do Sr. Alcalde non ten desperdicio. Según el o proxecto será estudado polos técnicos municipais e o concello actuará dacordo cos informes pertinentes. O problema é que o prazo de alegacións rematou o día 12 de setembro e polo tanto a estas datas os informes técnicos serán papel mollado. Temos grabadas as intervencións por se alguén as quer escoitar.

Dende o noso ponto de vista, o Sr. Alcalde, coma sempre neste asunto, ponse de costas ao miolo do problema e deixa pasar o tempo e os prazos para non comprometerse e adoptar as medidas axeitadas na defensa dos intereses os veciños. Por omisión deféndese os intereses de particulares.

Por suposto que o proxecto ten aspectos técnicos e administrativos que precisan dos informes preceptivos, pero a DECISION POLITICA de estudar o proxecto DENTRO DE PRAZO non é competencia dos funcionarios, como entende perfectamente calquer estudante de bacharelato. Como a de pedir unha ampliación do prazo por publicarse a fines de agosto e nas festas de Ribadeo. Como a de expresar unha opinión sobre unha fosa séptica que xa está construida dende abril de 2017 (según o propio proxecto técnico) e preténdese legalizar en agosto de 2018. Son actitudes coherentes ca sua primeira declaración en abril de 2015: “Un premio para Ribadeo”. Ou ca de consultar á Autoridade Portuaria (do goberno anterior) sobre os informes do Defensor del Pueblo, sen ter en conta a opinión dos funcionarios locais.

Ainda mais o Sr. Alcalde repite o que xa ten dito noutras ocasións: O que non esteña dacordo que recurra ao contencioso administrativo. Un aceno de prepotencia que malamente disimula a falla de vontade para saírse do guion e asumir as suas responsabilidades diante dos ribadenses.

Para rematar, lembraremos aquelo de que tanto lle tiña que puxeran unha tenda de roupa ou unha perruquería mentras fose legal. E logo ¿Facer unha fosa séptica e presentar o proxecto ano e medio mais tarde entra dentro da legalidade?. A ver se acaba convertida nun yacuzzi (licenza incluída) e todos tan contentos.

Colectivo POR NUESTRO FARO

- En breve, o documento

20180917

Mañá, martes 18, pleno

Mañá martes 18 de setembro hai convocado un pleno. Como ninguén vai á sede electrónica do concello para mirar se hai ou non plenos (ou outras cousas) en boa parte polo intrincado que pode ser descubrir un documento, e á espera do prometido mapa, copio a convocatoria:

20180916

Nos tratan como si fuéramos imbéciles


La imbecilidad es una forma grave de retraso mental. Es mucho más que un simple y habitual insulto. Humberto Eco distingue entre imbéciles, idiotas y estúpidos Un vehículo para huir de la imbecilidad es la cultura. Hace tiempo que descubrí como la cultura era la peor enemiga de los mandarines. O como la televisión además de ser perversa alternativa a la lectura, era una invasora pandémica al servicio de la imbecilidad colectiva.
Mauricio Ferraris ha sido capaz de separar o clasificar los diferentes tipos de imbecilidad. Maligna, que llega a banalizar el mal; creativa, cuando nos obliga a ser excéntricos; técnica, señalando como muy actual lo que acontece con la red, pretenciosa, sentirse más listo que los demás; elitista, "si la uniformidad de las masas puede ser imbecilizante, lo contrario también"; política: "muera la inteligencia"; solemne, la que da lugar al elevado concepto que uno puede llegar a tener de sí mismo.
Ahora y con base en lo que antecede, hagamos una reflexión sobre lo que nos trasmiten por "tierra, mar y aire" los actuales dirigentes de la sociedad. Ahí está el quid para el éxito de ciertos programas de televisión, o determinadas conductas adictivas a las redes sociales, y los mensajes, directos y subliminares, que los políticos nos trasladan con su conducta.
Me encantaría que alguien nos sorprendiera con una tesis doctoral sobre el particular. Puede ser un médico. Puede ser un filósofo. Puede ser un sociólogo. Puede ser un pedagogo. Hasta puede ser un teólogo. Les propongo que un lector de Platón y de Aristóteles, con grado de Catedrático, y antecedentes de estudios en el maravilloso Seminario de Santa Catalina en la inmortal Mondoñedo, sea el Director del trabajo. Requiero por lo menos a tres Catedráticos de la Complutense o de Alcalá de Henares, con rebeldía probada, que sean tribunal del aspirante y su trabajo de posgrado. Hágase lo imposible para publicar tal tesis y oblíguese a las televisiones públicas a incluirlas en su programación cultural. Puede servir de guión para una película, una escultura como aquella de Rodín "El Pensador", o también "El Caminante" de Giacometti. Estaría en las consideraciones previas a cualquier trabajo sobre la adicción a máquinas, videojuegos y móviles.
¡De pronto me sucede como al Quijote, vuelvo ser Alonso Quijano!. Descubro que hasta me pueden acusar de plagio. Esta vez con la obra o el espíritu de tal, que reflejó José Zorrilla en "Traidor, inconfeso y mártir".
Pablo Mosquera Mata

20180912

FOSA SEPTICA E VERQUIDO NA ILLA PANCHA. Por Nuestro Faro

O colectivo “POR NUESTRO FARO” ven de remitir ao concello de Ribadeo o escrito que reproducimos de seguido. De xeito moi resumido diremos que se trata dunha chamada de atención ao Sr. Alcalde para que asuma o análise polo miudo do proxecto de legalizar unha fosa séptica que leva mais dun ano funcionando e un novo verquido cun sistema de depuración de dudosísisma eficacia. O “proxecto” técnico está publicado no BOPA de Lugo do pasado día 23 de agosto. O lector pode apreciar as numerosas contradiccións e supostas irregularidades atopadas polo noso grupo e comunicadas ao concello ao que se lle pide que defenda os intereses dos ribadenses e presente as pertinentes alegacións.


Sr. Alcalde de Ribadeo: Os abaixo asinantes, en nome e representación do colectivo POR NUESTRO FARO desexamos comunicarlle o seguinte:
Na lectura do “PROYECTO DE LEGALIZACION DE INSTALACION DE TRATAMIENTO Y EVACUACION DE AGUAS RESIDUALES, EN ILLA PANCHA” que se encontra en exposición pública no Concello de Ribadeo dende o día 24 de Agosto ate o 12 de Setembro atopamos unha serie de inquéritos que poñemos no seu coñecemento.
1º.- O proxecto devandito presenta na primeira páxina a data “Enero de 2018”. Non figura data de entrada no Rexistro Xeral da Xunta de Galicia, pero non deixa de sorprender que se expoña ao público en Ribadeo na última semana de agosto e nas festas patronais.
2º.- No Anexo nº 5 (Planos) aparece un plano de situación da foxa que “se pretende instalar” e mais do tubo e zanxa de verquido que se proxecta. Apreciase con toda claridade que a zanxa, ou unha parte dela, está proxectada fora da zona concesionada.
3º.- No documento da concesión non aparece reflexada esta nova foxa, nen as suas características técnicas, ne tampouco a sua ubicación. A única referencia que atopamos está na páxina 5, ap. 13 Que di: “Fosas sépticas y su modo de mantenimiento”, sen mais precisións. Tampouco aparece o actual proxecto de verquido e polo tanto os informes de Medio Ambiente, por riba dos comentarios que facemos mais adiante, non puideron ter en conta este verquido porque non existía no proxecto inicial. Entendemos que esta é unha falla sustancial e que afecta a todo o procedimento anterior poñendo en dúbida a sua validez.
4º.- En base aos dous puntos anteriores puidéramos estar diante dun cambio no proxecto básico que deu pe á concesión. Ainda mais o feito de que este novo proxecto se presente agora obriga a pensar que non estaba no orixinal. Se fose así estaríamos diante dunha “Modificación de la concesión” regulada no art. 88 do RDL 2/2011 (Ley de Puertos y Marina mercante). O devandito art. 88 esixe un “informe previo de la Autoridad Portuaria” para modificacións non sustanciais, pero no proxecto actual non figura este “informe previo”.
5º.-Na páxina 3 di textualmente: “La actividad causante del vertido es la actividad turística que el promotor va a desarrollar en la edificación…”. Sorprende a expresión “va a desarrollar” e da lugar a moitas dúbidas cando resulta evidente que a instalación hosteleira xa esta funcionando dende hai moitos meses e xa o estaba cando se redactou este novo proxecto de foxa e verquido.
6º.- Na documentación anexa a este proxecto aparece o documento “AUTORIZACIÓN AMBIENTAL” con rexistro de saída da Xunta de Galicia do día 24.10.2016. Resulta como mínimo sorprendente que a data deste documento sexa 18 meses anterior á que aparece na primeira páxina do proxecto actual (Xaneiro de 2018).
7º.- No párrafo terceiro desta “Autorización Ambiental” fálase dunha foxa séptica “ que disporá dun rexistro para o seu valeirado periódico”. En nengún caso se fala do novo verquido que agora se proxecta.
8º.- No ”ANEJO Nº 2 Normativa de obligado cumplimiento. Ap 10 Medio Ambiente e Impacto Ambiental” aparecen reflectidas unha serie de normas relativas a esta materia, pero non aparece a “Ley 21/2013 de Evaluación Ambiental (LEA)” que según os reiterados informes do Defensor del Pueblo (16.2.17, 24.5.17, 22.8.17, 4.1.18 e 3.7.18) sería a norma aplicable neste caso. Neste ponto sería procedente suliñar que no informe do Defensor do 4.1.18 dase conta de que a Autoridade Portuaria viña de recoñecer que ainda está pendente de realizar a “evaluación ambiental simplificada”. Ainda mais a normativa de impacto ambiental que se cita (RDL 1302/86) tivo polo menos cinco modificacións dende que foi aprobada hai 32 anos. Asemade non deixa de sorprender que neste apartado non se cita nengunha normativa sobre verquidos.
9º.- Unha simple visión do plano nº 2, onde aparece a conducción do verquido, permite apreciar que polo menos un tercio do mesmo transcurre por debaixo da estradiña de acceso aos apartamentos (ver tamén pax 6 párrafo 7). Mesmo pola sua anchura compre supoñer que será unha zona de maniobra de automóveis e vehículos máis pesados, de onde se desprende que ao cabo de pouco tempo será un terreo compactado no cal o drenaxe poderse ver obstruído con facilidade, producíndose o verquido ao exterior e sen filtrar, máxime tendo en conta que a zona máis superficial da zanxa estará cuberta por “ 300 mm de tierra procedente de la propia excavación como remate “(pax 8, párrafo terceiro). Resulta un tanto chamadeiro que os autores do proxecto técnico non se decatasen deste detalle do que non dan conta no seu informe.
10º.- Na páxina 6, párrafo 4 cítase a fosa de 200 litros de capacidade mentras que noutros apartados a capacidade é de 2000. Deixando ao marxe que poda ser un erro de transcripción suliñamos esta contradicción.
11º.- Na páxina 21, párrafo 2 declárase que a fosa xa está executada dende o “mes de abril”, (enténdese que se refire a abril de 2017). Sin embargo no primeiro párrafo da paxina 2 dase a entender, así como en outros mais adiante, que o proxecto inclue a fosa e o verquido. Resulta preocupante que se presente en xaneiro de 2018 un proxecto de fosa que xa foi executado nove meses antes e ainda mais sometelo a exposición pública oito meses mais tarde, precisamente coincidindo cas festas patronais de Ribadeo.
12º.- No apartado 4, pax 1, “Presupuesto” di “Fosa séptica cilíndrica”, cando no apartado 2 “Planos” plano nº 3 aparece unha planta e alzado de forma claramente rectangular.
En resumen, trala revisión efectuada cos nosos limitados recursos, entendemos qu existen notorias carencias e preocupantes contradiccións. Ainda mais o proxecto actual pretende legalizar unha fosa séptica que xa está construída e prestando servizo a uns apartamentos turísticos que levan mais dun ano con actividade. A maiores preténdese incorporar un verquido que non estaba proxectado anteriormente.
Por todo elo solicitamos ao Concello de Ribadeo que estude polo miudo este asunto, que crarexe se se tramitaron correctamente os informes, permisos e licencias para unha fosa séptica construída en Abril de 2017, cuxo proxecto se presenta no 2018 e proceda a presentar as alegacións oportunas en defensa dos intereses dos veciños de Ribadeo, do mantemento da Illa Pancha nas condicións que esixe a lexislación medioambiental e da tramitación correcta dun expediente que afecta nidiamente aos intereses devanditos.

20180903

Turismo mariñano. Pablo Mosquera

¡Me gusta y me apunto!. Por lo de pronto, no hace falta que tengamos la cita de FITUR. Es como las Navidades. Hay que disfrazarse para esas citas del calendario. Un calendario que hacen otros, alejados de nuestra realidad.
 Parte del espíritu mancomunado. Ya supone un cambio de actitud. Aquí, cada cual va a lo suyo y mira de reojo al vecino. Alguien llama para que todo el año, no sólo en verano, las gentes descubran, disfruten, se impregnen de un mar de cultura. Desde Isla Pancha hasta el faro de la Estaca de Bares. Desde Os Farillóns hasta las calles de Mondoñedo con el sonido de La Paula y la Ronda. Desde Sargadelos a San Martiño. Desde el Casco Histórico de Viveiro hasta el puerto de Burela. Desde el Museo del Mar en San Ciprián hasta El Caolín en Vicedo.
Tenemos gentes preocupadas y ocupadas, más allá de los políticos, más allá de la Semana Santa, más allá del Naseiro o la Maruxaina. Nosotros somos Camino hacia San Andrés de Teixido, viaje por o Valadouro desde La Pampillosa hasta O Cadramón, surf en Esteiro de Xove, o feria de San Lucas.
Resulta sorprendente, conocer la épica de nuestros balleneros; la relación de los Castro Marinos con los navegantes de cada tiempo. Es digno para gentes que buscan la cultura, escuchar al último carpintero de Rivera, contar los antecedentes que se remontan al siglo XIV para la construcción de embarcaciones, ya fueran para la Armada Invencible o para Las Reales Fábricas de Sargadelos. Pasear por Celeiro y que alguien explique cómo eran los tiempos del salazón y las conservas. Incluso, si te atreves, contemplar el mayor espectáculo del mundo; una vaga de mar en todo su esplendor desde una atalaya, o dar un paseo por la mar, con un patrón que describa nuestras islas, nuestras rías, nuestros viejos puertos naturales como el hermoso Rinlo, dónde puedes comprobar lo que eran las cetáreas para el marisco.
¡Estoy de acuerdo, querido Alfredo!. "A Mariña é un xeodestino único en si mesmo". La sociedad civil debe apoyar la iniciativa con máxima implicación. La juventud puede aprender y encontrar actividades que sean nuevos-viejos nichos de empleo. Si lo conseguimos, mi amigo Sito Otero Regal será feliz, desde su Camelot de Xunqueira; nuestro decano Suso de Foz, volverá a ser cronista para la capital de la otra provincia -Lugo- sobre lo que ofrecemos en Mondoñedo. Y desde luego, Carlos Nuevo Cal, podrá organizar reuniones para debatir sobre nuestro patrimonio histórico, artístico, costumbrista, ecológico y cultural.

20180902

UNHA ILLA DE TRES. Por Nuestro Faro

   No último pleno do concello de Ribadeo, celebrado o dia 31 de xullo, a concellerira do PSOE, Aurora González, preguntou al Sr. Alcalde pola resposta do goberno a unha pregunta acordada no pleno anterior sobre o uso por particulares dos espazos da Illa Pancha que non entraron na concesión para os apartamentos. “POR NUESTRO FARO” publicou notas nas que se daba conta do repetido uso destes espazos para visitas de persoas escollidas e fotografías, ben aireadas nas redes sociais.
   Malia que non téñamos grabada a resposta do rexidor suliñamos a sua actitude indiferente e distante nun asunto que representa unha flagrante discriminación para a gran maioría da sociedade ribadense e mais os visitantes que se achegan aos faro nestas datas. Porque o fondo da custión é este. ¿Porqué uns si e outros non? ¿E qué pensa facer o concello mais alá de mandar unha unha nota oficial e deixar pasalo tempo indefinidamente?. A resposta do Sr. Alcalde foi tan breve como intrascendente, limitándose a dar conta da sua notificación á Autoridade Portuaria.
   Como é sabido hai poucas semanas produciuse un cambio de goberno no Estado Español. Asemade o dia 3 de Xullo de 2018 o Defensor del Pueblo notificou ao noso grupo, e publicou una sua páxina web, un novo requeriento urxente á Autoridade Portuaria para que se dese resposta ao inquérito anterior datado o 4 de xaneiro de 2018 “sobre el inicio de un procedimiento de evaluación ambiental”. Esta falla de evaluación ambiental denunciada polo Defensor dende o seu primeiro informe (16.2.17) non foi recoñecida inicialmente pola AP, pero finalmente ante a insistencia do defensor a as preguntas do deputado Fernán Vello (19.12.17) acabou recoñecendo que a lexislación vixente en materia de protección á Rede Natura 2000 obligaba a completar ese estudo. Sin embargo o goberno anterior non moveu unha palla para levar adiante a devandita “evaluación”. Por ese motivo compre dirixirse ao novo goberno para que execute esa obriga e o defensor faino pedindo información “urxente”. ¿Qué fai namentras o goberno municipal de Ribadeo? ¿Qué facía cando bendecía os acordos da Autoridade Portuaria dos gobernos anteriores?. Antes todo eran parabens para “puertos” e agora, que hai unha posibilidade real de que os dereitos dos ribadenses sexan recoñecidos pola nova administración e o defensor insiste en pedir información urxente o alcalde lávase as mans, permite a entrada dos invitados escollidos sen presionar a puertos e falta ao respeto nos plenos deixando pasalo tempo e poñendo caras enfastiadas, desinterés, e mesmo dando a entender que o dereito dos ribadenses e visitantes a facer uso da illa e un asunto que lle tira do aire.
   POR NUESTRO FARO 22.8.18