O punto sobre a i de violencia

Non é a primeira vez que sinalo que ter o control de que falar, de que discutir, é ter o control, a secas. E co de Cataluña estase a amosar unha vez máis a verdade do dito: aí vai esquecida toda a corrupción anterior e o que leva saído (e se leva calado, porque tiraba máis Catalauña) estas semanas. E outras moitas cousas que seguramente, se se atenderan, cun bo goberno, terían diminuído todo o conxunto do 'problema catalán' a niveis do 'problema cántabro'. Que non sabes que é o 'problema cántabro'? Pois iso.
Por citar dúas que pareceran ter pouca conexión, aí está o caso de que poñan droga en coches de ecoloxistas que denuncian apropiamentos do público no parque natural de Grazalema, como lle pasou a Juan Clavero a semana pasada, ou que cada ano se achegue ó 1% o número de mulleres que denuncian violencia machista (atención: que denuncian, non que sofren!). E, mira ti, en ambos casos denúnciase, porque alguén outro está agredindo. Guerras de agresión, comezadas hai moito. E non son as únicas das que tentan desviar a atención, oé, oé.
Por certo, quen dicía que o estado é quen ten o monopolio da violencia? Dígoo porque unha saída 'típica' para procurar unha victoria é levar as cousas a un terreo no que quen as leva se sabe ganador...

Sufraguistas en Nova Iorque en 1912, foto da Biblioteca do Congreso USA. Tamén sufriron violencia...