20150429

Ribadeo e a reciclaxe

Non me vou meter co tono de triunfo compartido (ó fin, ten algo de certo que é un triunfo chegar a reciclar cando parece que 'todo vai en contra'). Só reflectir algunha cousa a traverso dos datos subministrados.
O primeiro, 'máis de 4 000 000 kg de lixo' (4 200 000 kg), implica, para unha poboación de 10 000 habitantes, cousa de 1,1 kg de lixo por habitante cada día. Non parece moito, verdade? Se nos fixeran cargar co lixo, dubido moito que despois dun ano ninguén puidera moverse con 400 kg de 'mochila'. Con só dúas semanas, máis de 15 kg, íamos a estar xa subindo polas paredes. Si, xa sei que é o 'ritmo de vida moderna'... que nos está levando a emporcar o planeta, ou sexa, literalmente, como non saibamos parar, á merda.
Recolléronse 197 000 kg de papel. Case 20 kg de papel por ribadense. Daría para empapelarnos a cada un, e mesmo a facer unha estatua de papel maché de cada un de nós. Agora ben, para fabricar 1000 kg de papel, fai falta empregar cousa de 1200 kg de papel usado, pois despois de varias veces xa non é usable para reciclado (e cousa da metade do papel consumido segue sen ser reciclado) ou unhas 17 árbores... o que da que cada un de nós consumimos case unha árbore ó ano para papel. E cada un de nós implica tanto ós recén nados como ós maiores de 90 anos...
En canto ó vidro -cousa moi aparte é que sexa recollido por un camión ás 7 da mañá dun luns despois dunha noite de movida de sábado a domingo, e quen escoitara algunha vez a recollida, sabe que fai ruído-, o recollido é uns 29 kg por habitante e ano. Ou sexa, non moito: algo máis de 1 kg cada dúas semanas. Segundo parece o dobre que a media galega ou española. Iso tómase como algo positivo. E tómase así porque se parte de que o consumo está normalizado, e polo tanto, canto máis se recupere, mellor. E si, a segunda parte é certa, pero non a primeira: dentro das chamadas 3R, a máis importante é a primeira, a redución do consumo, que non se aborda.
Adaptado de "Waste hierarchy" by User:Drstuey, Stannered
 File:Waste-hierarchy.png. Licensed under CC BY-SA 3.0
via Wikimedia Commons
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Waste_hierarchy.svg
Algo polo estilo pasa co plástico: máis de 25 kg/ano e persoa, dobre que a media galega ou estatal. Tampouco se mira neste caso se implica dobre consumo, aínda que se asume que non é así, que o consumo é semellante.
Neste caso, hai algo máis: a porcentaxe de 'impropios' que se bota ó contedor amarelo supera o límite imposto polos recolledores para rebaixar o prezo e considerar que está ben recollido. Estamos nun índice de impropios de 1/3, 1 kg de cada 3 kg. E iso indica que non se fan ben as cousas. Algo que pode chamar a atención cando temos estado no 28 %, abondo mellor indicador. E que indica que estase a facer peor a reciclaxe do plástico que hai uns anos. Descoido? Comprobación de que 'non sirve para nada' ou de que 'como outra xente non o fai, eu tampouco'? Polo momento, o que indica é sinxelamente que facemos as cousas mal e pagamos máis.
Por último, a nota de prensa leva consigo unhas afirmacións ó final que atan unha maior reciclaxe cun maior consumo. É dicir, estase a facer esforzo non en consumir máis axeitado, nin case en en desfacernos mellor do lixo, senón en desfacernos de máis lixo porque producimos máis. Tócanos a todos, e quizais sexa máis doado de organizar, pero eu diría que non é unha política óptima...

20150428

Plan de conservación do monumento natural da Praia das Catedrais

Remata de saír o último documento ata o momento do plan, segundo referiu a prensa. De calquera xeito, como a súa procura pode resultar non tan clara, aí van as ligazóns correspondentes ó que se pode atopar na web da Xunta:

Nome Plan de conservación do monumento natural da Praia das Catedrais
Tipoloxías Ordenación do uso do solo 
Código 1692/2015
Expediente 2015AAE1767
Órgano promotor
Órgano substantivo Dirección Xeral de Conservación da Natureza
Data de inicio do período de consulta 14/01/2015
Data de remate do período de consulta 06/03/2015
Estado:  En curso
Foto tomada hai un par de anos nas catedrais.
Máis do tema en http://ribadeando.blogspot.com.es/search/label/Catedrais

Primavera?

Por esta época, levo posto no blog varios anos algunha entrada de xardíns colgantes. A conto de dúas fotografías que tomei este fin de semana, retomo o tema con algunha variación.
A primeira é a foto dunha casa que da a r/ San Miguel. Mellor dito, ós restos do que era unha casa. Vista por diante ten moi mal aspecto, pero por detrás, é outra cousa. A vexetación oculta os rasgos da decrepitude, e volve a escea exuberante, mesmo un contraste vivificador fronte á amalgama de cores, estilos, alturas... que se observan na proximidade. De calquera xeito, amalgama ou vexetación mediante, o ver un andamio indicando a recuperación nun futuro próximo tamén fai sorrir desexándolle o mellor á boa da casa.
A segunda foto é a do cine Colón, na Praza de Abaixo. A súa vexetación, rebosante pola beira, acubillouse tamén no interior. O certo é que a foto, tomada como pasaxeiro dun coche, así inclinada, pide case clemencia ante unha posible posición horizontal da fachada, ou, polo contrario, un esforzo para retomar a verticalidade co empuxe da vexetación dende atrás....
 No caso da primeira foto, unha recuperación dun espazo para uso privado. No da segunda, unha perda continuada dun espazo adicado ó público. Aínda hai pouco tempo os seus baixos eran empregados para almacenar materiais diversos de xeito temporal por algunha sociedade. Hoxe, coido que non sería conveniente polo risco que leva entrar no edificio. E mesmo a cornixa, que non ten protección no seu baixo para os peóns, é un perigo que lembra o balcón que se desprendu en parte hai non tanto no antigo colexio dos irmáns a poucos metros, na r/Trinidade.
Eu non fun nunca ó Colón, pero aínda queda moita xente en Ribadeo que si pode ter ido. E debe lembrar o subtítulo dunha obra feita ad hoc pola AVVO Tesón hai algúns anos: "Outro Ribadeo foi posible" (para ver o libro Ribadeo no tempo a través das imaxes). Como dicía nunha das entradas na que trataba estes temas, pode que sexa conveniente lembrar o 'Ribadeo que queremos'.

Sobre xardíns colgantes en Ribadeo:
http://ribadeando.blogspot.com/2007/05/auga-sen-domar-volve-seu-cauce.html
http://ribadeando.blogspot.com/2008/07/fesmo.html
http://ribadeando.blogspot.com/2009/08/os-xardins-colgantes-de-ribadeo-n.html
http://ribadeando.blogspot.com/2013/03/visitas-insolitas.html
http://ribadeando.blogspot.com/2013/05/acompasando-o-tempo.html
http://ribadeando.blogspot.com/2013/05/a-consecuencias-do-pleno.html
http://ribadeando.blogspot.com/2013/06/natureza-de-retorno-en-ribadeo.html
http://ribadeando.blogspot.com/2014/05/de-leste-oeste-xardins-colgantes-en.html
Presentación sobre as 'Casas caíntes' de Ribadeo: http://ribadeo.webcindario.com/Ribadeo_falls/img0.html

20150427

Eva e Fran, ideas e acción

Pensa como un home de pensamento. Actúa como un home de acción. Na época na que me dixeron o anterior, o de home si tiña unha connotación de masculino, non tanto de humanidade. Pero a idea, pensa como unha persoa de pensamento, actúa como unha persoa de acción, é correcta como mandato, independentemente do sexo.
Así o deberon de entender Eva e Fran, ambos, ribadenses de adopción, pensamento e acción. Coido que queda claro cando decidiron instalarse Amodiño, mesmo aprendendo galego Fran Uroz, que non é da zona, ou ofrecéndose e participando Eva Roca en ReC. Unha 'tenda bar alternativa' quizais non sexa o xeito máis preciso de describir o seu negocio, que coido que tampouco é só negocio. Así o amosan os actos que alí se desenvolven, pasando a ser un lugar de amigos e/ou un centro cultural, dependendo do momento. Integrados no pobo, e con ideas novas a aplicar, ideas estendidas no mundo, pero non por iso menos novas ou minoritarias por estas terras e neste momento.
Pon a prensa que fixeron un 'mercadiño'. Non foi un mercadiño, non se vendían as cousas, agasallábanse. Cousas que non se ían usar, e a outra xente podían facerlle ben, tentaron de que fixeran a súa labor: facer ben.
A nova é así, pero máis aló da nova, do episódico, hai algo máis, unha teoría e unha práctica de vida.
Construíndo. O edicifio no que está o Amodiño, recollido por Google Street View en abril de 2010. Á dereita, a Praza de abaixo, co edificio do Cine Colón ben visible, e aparecendo na beira a Torre dos Moreno. Á esquerda, a r/Amando Pérez

20150426

Despois do 25 de abril

O tempo de onte? Unha mañá que se quedou boa e unha tarde na que se foi perdendo visibilidade.
25 de abril de 1974. Un tempo no que os empresarios que poderían pensar en ofertar o pago do salario en latas de conserva gardaron esas ideas. Tempos para non tanto celebrar onte de xeito puntual, senón lembrar hoxe, e mañá, e pasado... dando continuidade a unha liberdade que se escorre entre as mans se non as cerras deixando oco para ela.
Víctor Villar, Suso López, Lana, Suso Fernández Acevedo ou Mario Penelo, postearon onte cousas que eles tamén recolleron e que agora deixo xuntas aquí para conmemorar, o día despois, que o 25 de abril non é un día, senón que foi un comezo que se nos lembra ano a ano.






E máis. Por exemplo...
O ano pasado, 2014, o 25 de abril mentaba a Miro Casavella...
No 2008 a revolución viña despois da lectura.
No 2010, revolución rimaba con Garzón en España.
2009: Grândola.

20150425

Ríos con vida, por Mark Adkinson

AVV O Tesón
Nota de prensa
Ciclo visións do medio ambiente
Onte venres tivo lugar a terceira e última actividade do ciclo da AVV O Tesón "Visións do medio ambiente dende Ribadeo", a charla de Mark Adkinson sobre “A pesca recreativa como fonte de ingresos sostibles”.
A charla dividiuse en tres partes, unha primeira, a presentación de AEMS Ríos con Vida, na que usou un vídeo para ilustrar a actividade da asociación, pasando logo a poñer en consideración un exemplo da valoración económica do coidado dos ríos e a pesca sen morte nunha zona dos EEUU con certa semellanza con Galicia, para finalmente, nun ambiente totalmente distendido, abranguer diversas cuestións relacionadas co tema e con Galicia, comezando polos métodos e as orientacións precisas de accións.
Quizais, se tiveramos que procurar unha sentencia que resumira a charla, sería algo así como “Moverse a favor do medio ambiente rendibiliza a nosa vida”: Está claro que produce rendementos económicos, e que non deixa de ser un alicerce, pero o motor principal non debe ser ese, senón o propio sentido conservacionista do noso entorno e nós mesmos, e que non é só unha necesidade, senón tamén unha fonte de satisfaccións.
Entre outras cousas, como as diversas accións xudiciais en marcha para que as eléctricas cumpran a lei, ou a intervención para lograr que a lei contemple o medio, cristalizou a posibilidade de 'adoptar un río', o que se estudará potenciar en Ribadeo a traverso dos centros de ensino.

20150423

Un paseo por Ribadeo: ribadeando

Onte non quedei a gusto co resultado do post "Historia e coñecemento de Ribadeo". Por iso, hoxe presento de xeito rápido un pequeno paseo de escasos oitocentos metros e algúns dos moitos comentarios que se poden facer del, coñecemento de Ribadeo e a súa historia, mesmo obviando a maior parte de observacións máis coñecidas. Comezo na entrada do antigo faro de obras públicas e remato no paseo Alfonso Rodríguez Castelao, sobre o porto de Mirasol. Dez minutos que, a paso distendido, mirando, pode converterse en abondo máis.
Collido de Google Maps

O primeiro é o mesmo punto de saída. O faro de Obras Públicas ten unha historia, pero pódese aproveitar para desfrutar do pequeno parque á beira, ver un cantil polo que todo o ano cae auga, ou, de cara ós máis pequenos, facer unha chamada sobre o detalle dunha árbore: as canas novas despois dunha poda poden asombrar a nada que se compare con como estaba a árbore hai tan só uns meses.
Ollando cara á estrada do faro

Non entramos no faro, pero o edificio dunha forma estraña para ser unha casa, hexagonal, chama sempre a atención, máis tendo á outra beira da estrada a casa de Calvo Sotelo, ese señor que foi, por exemplo, presidente do goberno, e que forma parte da historia de España. Pero a formación en estratos que deixou ó descuberto a construción da estrada , cos vericuetos das liñas, os diferentes materiais e potencia de cada estrato, ou sinxelamente o constatar en que lugares medra a vexetación, é unha escola aberta de como está constituído o chan da zona, a máis de bonito.

A hedra contrasta co muro, pode que o máis alto de Ribadeo, que, ó tempo, contrasta sobre os estratos baixos.

A descoidada vexetación do pequeno muro ofrece mostras alternativas de follas e plantas, se non se quere mirar xusto á espalda da foto, ás vistas da ría, porto deportivo, ponte dos Santos...

As escaleiras sempre son chamativas nunha rúa dun pobo, pero despois de baixalas atopámonos o banco das mentiras, hoxe bordeado tanto por un mural adicado ca Calvo Sotelo como polo omnipresente cantil da zona, e, un pouco máis aló, o espazo antano reservado ós mariñeiros case desaparecidos hoxe, e culminado no alto por un hotel, antes lugar de aprendizaxe sobre o mar, que tamén forma parte da historia de Ribadeo. Hoxe o 'banco das mentiras' é tamén un lugar de ambiente nun local próximo.

O contraste da vista ofrece vellas edificacións como a aduana, mostra da puxanza de Ribadeo no comercio noutras épocas e hoxe en venda en internet pretendendo un destino hostaleiro, ou o baluarte da atalaia, cos seus canóns e capela, orixe e destino da arraigada procesión mariñeira, xunto con outras cousas nas que fixarse: o contraste do novo ascensor e a súa propia historia, a construción do paseo marítimo arramblando coas pequenas praias e mesmo coa capacidade do vello porto, os restos deste ou mesmo, o desagüe que segue a existir alí, por non falar do medrar dunha figueira sobre as pedras.

Da outra beira, a ría, ó noso nivel. O antigo espolón do peirao e a súa reconversión de pesqueiro en turístico coa madeira sobre as vellas pedras. Por certo, extraídas de lugares ben visibles cara á saída da ría. A ponte dos Santos cambia a perspectiva que ofrecía dende o miradoiro diante da casa de Calvo Sotelo.

O derrube do cantil da atalaia pode dar pé a comentarios diversos, explicando asemade o muro-empalada que ten diante.

E seguimos co protagonismo do cantil co último corremento de terras, contrastando coa vexetación e deixando a parte superior en voladizo e as casas da parte superior, nun precario equilibrio.

Observar a vexetación pon contrastes ó descuberto...

E o recheo de hai un cuarto de século non estivo sempre aí, claro. Nin as grúas de Gondán, nin o remoce da vella casona das Figueiras... por non falar do tesón de quita e pon coa marea.

Os restos da flota ribadense -Hermanos Naverret, na foto- son doados de observar, lembrando outras flotas máis numerosas, a pesca por parellas de barcos, ou, sinxelamente que se fixo o peirao e se deixou morrer a flota.

Os contrastes da vexetación son máis patentes na primavera:

Un entrante que non era senón praia. O resto da casa que din do bispo, hoxe parque. Só medio século atrás, a vista era abondo diferente. Hoxe, as árbores plantada por nenos da gardería xa se fixeron maiores, e os nenos, tamén.

Os muros tamén florecen.

Unha placa nova: Sargadelos e Castelao, dúas historias diferentes sobre a ría. E unha historia de quita e pon de placas aínda recente, se se quere contar.

O peirao de Mirasol, con patrulleira de aduanas ancorada, sen poder saír (como quen diría, 'esa é outra historia'), a nova embarcación de Gondán para a Guardia Civil, a pequena lancha grande para o porto, pois é a do práctico, a que se move para que os barcos entren e saian. O fondo da ría. O parador, con toda a sua historia, evocando de Franco para acó, salmóns incluídos. E a mercadoría para ser embarcada dende os nosos montes, constituíndo parte dun enclave económico.

... Algo así como 'Ribadeo, moito que ver, desfrutar e saber'.
Máis? Son só oitocentos metros e tanto en número de fotos como en comentarios ou ligazóns, podería ter sido moito máis longo.
Algunha ligazón:
Mirasol.
http://ribadeando.blogspot.com.es/2008/05/ribadeo-e-sa-nave-no-porto-de-mirasol.html
http://ribadeando.blogspot.com.es/2009/10/paseando-polo-porto-de-mirasol-sobre.html
http://ribadeo-historia.blogspot.com.es/2008/04/dog-da-primeira-nova-sobre-nave-do.html

Historia e coñecemento de Ribadeo

A cousa ven a conta de que coa implantación da LOMCE, nos centros hai algunhas horas dispoñibles para materias que 'cree' o centro. Virían ben programación, ou animación á lectura, pero cando me enterei do tema, pasóuseme pola cabeza "Historia e coñecemento de Ribadeo"... quizais sexa por iso que anda nas redes sociais, enfocado de xeito ben diferente, de "non es de Ribadeo se..."
Sexa ou non conveniente unha asignatura con esa temática con preferencia a outras posibles, tanto a historia da vila e o campo como o propio manexo do que é na actualidade a vila e o concello en conxunto son cousas que se van pasando por vía oral e en boa parte, permanecen ignoradas para moita xente. Máis aló da obra de Paco Lanza, ou das varias edicións de O Tesón sobre Ribadeo, ou dos libros publicados polos IES, ou de autores como José Mª Rodríguez ou Chemi Lombardero ou Emilio Piñeiroa, en xeral ben recibidos pero con pouca difusión, non viría mal un esforzo por xuntar a historia xeral do pobo á formación da xuventude, facendo de paso posible que descubran lugares e vericuetos da poboación e do campo. Coido que nese sentido, no dun verniz, ían os mínimos cadernos 'A Vila' e 'O Campo' editados polo concello en tempos do alcalde Lalo Gutiérrez, e que tiven colgados logo tempo (o mesmo que outras obras que entrarían nos conxuntos citados antes) en 'Publicado en Ribadeo', hoxe desaparecido temporalmente.
Quizais nos nosos tempos, dende a oficina de turismo se podería impulsar o 'turismo interno', ampliando á poboación en xeral a formación de guías que ten feito a nivel reducido, tanto da vila como do litoral, ou, quizais, organizando circuítos para ribadenses. Tanto as AVV "O Tesón" (ó Castro das Grobas, por exemplo) como despois máis veces "A Atalaya" teñen organizado rutas de descubrimento puntuais, así como outros colectivos ou entidades, como o paseo polas construcións do Ribadeo Indiano cando as xornadas sobre a Torre dos Moreno. Pero nunca dun xeito sistemático.
Hai tempo, con outro tipo de transmisión de coñecementos no pobo, e menos mobilidade de habitantes, a transmisión deste tipo de coñecementos facíase de xeito natural, como un xogo, falando, ou de paseo. Hoxe, non. E polo tanto, estase a perder, e, como ven sucedendo na historia, terase que redescubrir. Cando? Xa se verá, se non se soluciona que non se perda esa renovación do coñecemento das novas xeracións.
E, en período preelectoral, non viría máis lembrar que quen esquece a historia está condenado a repetila. Así pois, como anda a historia e coñecemento de Ribadeo nas listas (e nos métodos) electorais?
--
Nota posterior: Por necesidade, estase a cambiar o lugar de 'publicado en Ribadeo', onde ía colocando diversos documentos, tamén da historia de Ribadeo. Irase poñendo nota do material e o novo lugar de publicación en http://ribadeando.blogspot.com.es/search/label/publicado%20en%20Ribadeo

20150422

Candidatura completa de Cidadáns, ordeada e con algún comentario

Coa publicación das listas de xeito oficial atópome coa candidatura de Cidadáns en Ribadeo:
CIUDADANOS-PARTIDO DE LA CIUDADANIA (C's)
1. MARTA MARIA SAIZ GARCIA
2. AGUSTIN REIMONDEZ GANCEDO
3. MARIO ALBERTO MEIRA GARCIA
4. MARIA JOSE VILLARINO LEGASPI
5. JESUS PEREZ PRADA
6. DOMINGO EIRAS PEREZ
7. MARIA DEL CARMEN VILLAGARCIA RIO
8. MARIA JULIA SANTAR GONZALEZ
9. MARIA JOSE VILLALBA BELLO
10. ALBERTO IGLESIAS PEREZ
11. LUCIA MARTINEZ RAMOS
12. ALFONSO RODIL VEIGA
13. MARIA JOSEFA PULPEIRO FERNANDEZ
14. ALBERTO GONZALEZ VILLANUEVA
15. SILVIA MONICA SIXTO AGUEIRA
16. LUCIA ARIAS POSADA
17. RONALDO ESCOBAR MARTINEZ
Suplentes
1. AIDA NOEMI AQUINO CABALLERO
2. JUAN CARLOS GAYOSO RODRIGUEZ
O primeiro que me chama a atención é que non apareza co nome de Cidadáns, que crin oficial.
O segundo, algo que xa esperaba, a confluencia da lista con moitos dos antigos UPRi, xunto con xente nova. Nese sentido, obter dous postos sería mellorar os resultados anteriores de UPRi.
O terceiro, que haxa só dous suplentes.
Actualización: nota de prensa.
Declaraciones de la candidata:
Recoñezo que é unha responsabilidade moi grande encabezar esta lista e sei que non será fácil, tamén sei que non teño experiencia na política activa....pero nacín en Ribadeo e vivo en Ribadeo e coñezo as necesidades politicas de Ribadeo e das súas parroquias.
- Somos un equipo de xente sencilla pero sobradamente preparada que reclama SENSATEZ e TRANSPARENCIA na xestión municipal.
- Non busco ser importante...QUERO SER ÚTIL!!!
- Queremoslle a Ribadeo e queremos que Ribadeo funcione o mellor posible..e para eso necesitase unha política de IGUALDADE, TRANSPARENCIA e PARTICIPACIÓN CIUDADANA
Desde ciudadanos creemos en la implicación de todas las personas en el trabajo por lo que los miembros de la lista forma un equipo compacto y coordinado para apoyar a nuestra candidata.


Outras candidaturas:
PP
BNG
PSOE
Ribadeo en Común (ReC)
... e máis:
Sobre as eleccións municipais 2015
Sobre as pasadas eleccións municipais de Ribadeo 2011
Vídeo da toma de posesión en 2011 
E máis sobre eleccións

Persoa, propostas ou xeito de actuar?

Xa estamos. De volta a ir vendo que decisión tomamos. Que orientación no espectro ideolóxico? Partido ou agrupación de electores? Cara bonita, simpática ou sen foto? E máis eleccións... Como vemos, non todas as características deberan estar á mesma altura. Iso inclúe que algunha xente poñerá a unhas diante, como criterio preferente, e outra xente, outras...
Nas municipais, dise que é importante que "o candidato" (a persoa que vai primeira na lista, como se o resto non foran asemade candidatos porque se supoña que o primeiro da lista poda ser alcalde e os os outros non) á alcaldía sexa coñecido, e aí van grande parte dos esforzos das organizacións políticas: a dar coñecer, a facer omnipresente á persoa. Así, moitas veces, véndense persoas, caras, simpatías ou antipatías máis que o futuro da vila, como se ambos estiveran relacionados. Exemplos? En Ribadeo non deberamos necesitalos por ser patentes a diario.
Pero, pode unha persoa considerarse acreditada sen un programa?
Podes probar a debuxar a túa cara, a doutra persoa ou mesmo deixalo así, porque a cara de todos é a cara de ninguén.
Hoxe por hoxe, a pregunta anterior coido que non ten o mesmo sentido que puido ter noutro tempo. O descrédito da veracidade das institucións políticas leva a que se fale de programas sen confiar na súa aplicación. Alguén leva a conta das promesas incumpridas polo partido político que nos goberna a nivel estatal? E, nembargantes, un proxecto fai falta. Claro que o proxecto pode materializarse (ou visualizarse) de diferentes xeitos, como rematado en troques de 'sempre en construción', aberto ou 'pechado', ideal ou posibilista... por non falar de 'pensando en cumprilo' ou 'só porque hai que presentar algo para non ser menos que os demais'.
Dado que a cara, aínda con todo o que leva consigo, e aínda que esteamos no tempo da imaxe, non deixa de ser iso, 'unha cara', e o programa non deixa de ser 'unha promesa' tantas veces incumprida, a máis de quedar estática, ancorada no pasado, cada vez é máis patente no desenvolvemento político a importancia do xeito de actuación. O ascenso dos novos partidos políticos tenta apoiarse niso: nunha actuación diferente, permeable co cidadán, as súas ideas e actuacións, de xeito que se dilúa o individuo no colectivo, todos os individuos no colectivo, e viceversa. é difícil de facer, en primeiro lugar, porque non hai a mentalidade histórica para facelo nin de xeito aproximado, imperfecto. Pero os grupos políticos teñen a necesidade de amosar a intención de facelo. De aí que sexan comúns entre os partidos (máis aínda tratándose de eleccións municipais) as 'consultas' ós cidadáns, cando iso xa quedou atrás non só na historia, senón tamén de xeito diferente e moitas veces de xeito perceptible por parte dos equipos e candidatos que 'consultan'. De aí a importancia e insistencia de grupos de facerse agrupacións cidadáns, de procurar un apoio previo en xeito de aval, de insistir en que o programa non é algo cerrado, senón cambiante, recollendo o que poda vir no futuro cos cambios que se podan dar, funcionando xa antes das eleccións como se espera funcionar despois, con esa permeabilidade de ideas e identificación coa xente.Algo que non é doado de manter, pero que é necesario se se quere que o nome 'do candidato' e a foto asociada correspondan a algo máis que a un individuo, a unha persoa: que correspondan a toda a sociedade. Difícil? Si, pero é necesario achegarse o mais posible se queremos que a democracia sexa iso: o mandato da xente facendo uso da súa soberanía, máis aló do día das eleccións.
Así pois, é a túa foto a que sae na propaganda electoral?

20150421

Un comentario sinxelo

Collo uns poucos datos estatísticos (o IGE ten a disposición máis do mesmo tipo) para facer unha gráfica:
Que nos di? Pois que dende hai tempo a idade media dos ribadenses sube e sube, a razón (esta última tempada de anos) de case un mes por cada ano que pasa.
Estiven para dicir ó comezo: teño pouco tempo... cousa que é certa, pero non o puxen, porque somos todos, como Ribadeo, como Galicia, os que estamos sen tempo para establecer unha política demográfica axeitada. Todos, non quen ostente o poder lexislativo nun determinado momento. Todos, opinemos que a Terra está superpoboada ou non, necesitamos decatarnos (e actuar en consecuencia) de que catro fillos por familia implica un medrar a poboación que non se pode manter, pero ter de media un fillo por cada dous pais implica un neto por cada catro avós, unha situación que non se pode manter en termos de dependencia.
Cabería esperar un atisbo de esperanza: entre os anos 2005-2007 baixou a idade media. Foron anos de burbulla nos que se estableceron emigrantes cunha idade media menor que a da xente que aquí estabamos de antes. Estoupou a burbulla e a tendencia continuou. Non é o único condicionante, e ademais está relacionado con outras condicións como a crise, por suposto, pero sen xuventude non hai futuro.

20150420

Cousas de Ribadeo

As caras de Ribadeo son múltiples. Todos o sabemos. Iso non quita para que vaian aparecendo e desaparecendo curiosidades máis ou menos chamativas, cousas a mellorar ou cousas melloradas. Ribadeo non se pode resumir en cinco fotos, pero algún contraste solto, si:
1.Espantallos caseiros na r/Ramón González, antipombas. Debidos a?
2. ... posiblemente, ás pombas que aniñan neste edificio case fronte ó anterior, que non é a primeira volta que sae no blog (aquí, por exemplo) pola mesma razón: o estado de ruína, perigosidade de caída de vidros, e ocupación dunha importante poboación de pombas, facendo de pombal sen a beleza dos pombais. No balcón do segundo piso, pombas ó Sol:
3.Selva? Non, horto! Ben, horto disposto coa mellor das vontades para o seu cultivo comunitario (coido que no seu momento quedara xente querendo horto e sen praza) e en estado de abandono onte mesmo. Certo que hai parcelas que seguen a ser cultivadas como corresponde (como era a idea), pero son minoría, e nótase.
4.Algo da natureza: unha marea curiosa por abondosa, onte, como se pode ver no espolón da entrada ó porto deportivo. A liña do lateral do rompeolas contrasta coas tres grandes grúas que xa ten Gondán agora.
5.E algo de humanidade. A vella torre si se 'humanizou' co repaso que se obrigou a dar ós seus donos. O seu aspecto pola parte traseira sobre todo, pero tamén pola dianteira ou polo lateral, cambiou abondo en relación ás anteriores veces que se tratou no blog (foto da torre aquí, ou aquí). Ó seu pé, as vellas columnas vense por riba do valado que separa os terreos da r/ da Muralla.

Nota de prensa de O Tesón, ciclo o Medio Ambiente dende Ribadeo



AVV O Tesón
Nota de prensa
Ciclo visións do medio ambiente


Onte sábado tivo lugar a segunda actividade do ciclo da AVV O Tesón "Visións do medio ambiente dende Ribadeo", a conferencia de Óscar Chao Penabad “Máis aló das Catedrais: biodiversidade en Ribadeo e arredores”.
Comezou facendo unha descrición xeral en torno ós piares conservacionistas, para pasar rápido ó enfoque de Ribadeo. Rápido porque facía falta o tempo: salientou que era unha selección, pero aínda así deu un repaso por máis de duascentas especies de plantas, animais mariños, terrestres e aves que se poden ver na nosa contorna, distinguindo algunha característica ou curiosidade delas, as especies invasoras, especies protexidas, a súa relación co hábitat... Das anduriñas e a súa baixada en número ó uso pola natureza na nova lagoa en zona protexidam deixada pola tentativa dunha piscifactoría en Meirengos, a visión do medio ambiente de Ribadeo, o seu estado de conservación, as posibilidades de coidado e mesmo o seu aproveitamento como recurso económico, foron tratados ben co fondo das diapositivas expostas, ben na charla posterior.
Como resultado, e dada a súa relación con Ribadeo, é posible unha futura colaboración entre Óscar e O Tesón para sacar adiante algunha obra sobre o tema.
A próxima semana, o venres 24, terá lugar a terceira e última actividade deste ciclo, a conferencia de Mark Adkinson sobre “A pesca recreativa como fonte de ingresos sostibles”.

Achégase un estracto do currículum de Mark Adkinson:
Nado en 1952 na Gran Bretaña, estudou manexo porcino en centros universitarios de Nottingham e Norfolk. No 1972 chega a España para traballar en Huesca, e tres anos máis tarde, a Galicia, agora levando as granxas de selección do Grupo Conagra (Saprogal). Pasa despois á delegación en Galicia da británica PIC. Nesta época traballa tamén como consultor internacional.
No 1996 monta en Francia o centro mundial de selección xenética da empresa PIC. Dous anos despois volve a Galicia para traballar na empresa familiar. Cinco anos máis tarde, problemas de saúde lévano dar un xiro na súa actividade, montando unha páxina web coa venda de casas rústicas.
Ten un longo historial relacionado co medio ambiente: comezou hai 35 anos, presentando as dúas primeiras denuncias por delito ecolóxico en Galicia, o que fixo en solitario.
Ó ver a impotencia da loita legal en solitario, agrupouse na Asociación Galega de Pesca Fluvial, na que foi Vicepresidente, colaborando cona Xunta de Galicia na escritura da actual lei de pesca fluvial, aprobada no Parlamento Galego o 27/7/1992.
Desde hai 34 años tamén milita en AEMS Ríos con Vida (premio Nacional de Medioambiente 1998), sendo presidente da sección galega. Neste posto, realizou a Denuncia Penal polo cierre da Fervenza de Ézaro en Dumbría, que, sen aínda ter chegado a xuízo, fixo que en tres semanas estivera abierta ó público a maior atracción turística da Costa da Morte. A Endesa, Fenosa y Iberdrola por incumprimento da lei de pesca fluvial de 1992, con resultas dun prazo de 6 meses para acatar os caudales ecolóxicos (con caso omiso polo momento). Á empresa Tres Mares, por ter cortado totalmente o río Castro usando todo o caudal para a piscifactoría, entubando dous regatos máis directamente á piscifactoría, durante 30 anos. Ó Concello de A Coruña e a Aguas de La Coruña pola construcción da Presa de Cecebre sen escala de salmónidos, etc.
As accións, razoadas, están logrando novas zonas de pesca sen morte, mellorando os ríos nos tramos próximos.
Ademais, Ríos con Vida está colaborando no plan Life de recuperación do mexilón de río Margeritifus e a recuperación do topillo de rio na cunca do Ulla.

20150418

Candidatura completa de Ribadeo en Común (ReC), ordeada e con algún comentario

Adxúntase a nota de prensa que remata de liberar Ribadeo en Común:
A plataforma veciñal "Ribadeo en Común" quere facer público o resultado das eleccións primarias  que ven de celebrar na última semana e, polo tanto, a lista de candidatas e candidatos aprobados pola asemblea e ordenados seguindo un criterio de paridade  con lista cremalleira.

Así mesmo, aproveitamos para agradecer unha vez mais á veciñanza a súa participación nas primeiras eleccións primarias que se levan adiante en Ribadeo.

Un total de 182 persoas tiveron dereito a voto. O criterio para a elaboración do censo de electores  era ter asinado o manifesto da plataforma  ou entregado o tríptico pre-aval antes do 1 de abril (data da apertura do prazo para presentarse como candidata), e os niveis de participación e representatividade obtidos foron valorados pola asemblea positivamente, tendo en conta as dificultades que levou consigo compartir as tarefas deste proceso coa recollida de sinaturas para avalar a agrupación.

Unha comisión electoral e unha comisión de garantías, alleos á candidatura, velaron polo cumprimento do regulamento e o desenvolvemento do proceso.
Candidatura veciñal de ReC ás Municipais 2015:
1. María Victoria López Louro.
2. Mario Penelo Riva.
3. María Novo Fernández.
4. Iván Rodríguez Lombardero.
5. Lidia Ares Taboada.
6. Evaristo Lombardero Rico.
7. María del Rocío Botana García.
8. Julio César González García.
9. Eva Paula Roca Posada.
10. Carlos Daniel Scavuzzo Mejías.
11. MªaríaJosé García Burgo.
12. Víctor Villar Caamaño.
13. María José López Martínez.
14. David Regueiro Rama.
15.María Ángeles Domínguez Barroso.
16. Héctor Peña Díaz
17. María Mar Orosa Pérez.
Suplentes.
1.Emilio García García
2.Elvira Rosa Posada García
3.María del Carmen Manzanal Gómez

Pronto recibiredes novas informacións da nosa alternativa. moitas gracias pola difusión.
Maví Louro, no centro, con Mario Penelo. Na outra beira do Marqués, Julio César González
Lista cremalleira con maioría de mulleres, conta co aval do pobo para a presentación ás municipais, dando indicación da súa representatividade. A lembrar que, con que Ribadeo tivera só 17 habitantes menos, o número de avais a presentar tería sido máis de 100, non máis de 500.
Máis de ReC.
Outras candidaturas:
PP
BNG
PSOE
... e máis:
Sobre as eleccións municipais 2015
Sobre as pasadas eleccións municipais de Ribadeo 2011
Vídeo da toma de posesión en 2011 
E máis sobre eleccións

20150417

Historia dunha tarde

Dende un punto de vista estritamente persoal coido que debe ser contado.
1.Historia lonxana
Polo que me teñen dito (sen corroborar pola miña conta), no pasado téñense presentado  dúas veces agrupacións de electores nas municipais ribadenses. A primeria sería no ano 1979, encabezada por Antonio Martínez, que obtivo catro concellais. A segunda, no ano 1991, encabezada por Ramón Acuña, actual presidente do Club Náutico e daquela expulsado do PSOE, obtendo 345 votos sen acadar representación. En ningunha das dúas tería habido primarias. Ademais, as condicións do concello de aquela non esixirían 500 avais.
2.Historia próxima
O artellamento de ReC, en calquera caso, sería moi diferente das anteriores ocasións nas que se presentaron agrupacións de electores, tendo unha orixe asemblearia, tendo escollido nesa asemblea o formato de agrupación e recibindo en febreiro a nova de que Ribadeo pasou de 10 000 habitantes e polo tanto necesitaríase de 500 avais (e non 100 para os concellos de menos de 10 000 habitantes), a recoller entre 1 e 20 de abril, incluídas nese tempo as tarefas administrativas da propia presentación, a máis da verificación e por suposto, a montaxe de follas previa á verificación (adxuntar copia de DNI a datos persoais e sinatura).
Este proceso, debido ás necesidades organizativas da plataforma, sobremontouse ás primarias para elección de candidatos.
3.Onte pola tarde
Cheguei tarde a enterarme, pero a primeira hora da tarde, saltaba a nova de sms en sms, whatsapp en whatsapp, correo en correo, redes sociais...O secretario vido de Lugo estaba botando embaixo unha grande cantidade de avais e a posibilidade de presentarse ás eleccións estaba no aleiro. Os fitos da historia pode seguirse, por exemplo, no Facebook. É máis difícil de seguir a realidade do movemento.
Ribadeo en Común ampliou o prazo de votación en primarias. Corto e pego de Fb: "Superada a recollida de avais, onte centramos a vista da Asemblea nas nosas primarias. O informe da comisión de garantías sobre o proceso estimou que ReC, centrada na recollida de avais, adicou un esforzo insuficiente á promoción da participación do censo na selección das persoas candidatas.
En consecuencia a Asemblea estimou conveniente abrir de novo o proceso desde hoxe até o venres á mañá, e garantir a través das redes sociais e vía e-mail e mesmo teléfono, que todo o censo ten acceso a esta información.
Polo tanto, se ata o momento non tes votado, ou coñeces a alguén que aínda o poda facer, informámoste que a urna estará aberta en Clip Graf (fronte á igrexa de Sta. María do Campo) mércores 15 de 19:00 a 21:00, xoves 16 de 12:00 a 14:00 e de 19:00 a 21:00 e venres 17 de 12:00 a 14:00."
Nótese que comeza con 'Superada a recollida de avais', pois as primeiras novas, de mércores, así o indicaban, o que motivou a nova de prensa que se reproduciu no blog. Ben, polo que parece non estaba superada, pero ReC tentou ampliar a democracia que practica.
O caso é que á primeira hora da tarde de onte, xoves, no mesmo lugar, aparecía outra nota: "AVISO URXENTE: Contradicindo as novas recibidas oralmente onte mércores, hoxe desde o Concello estanse a rexeitar un enorme número de avais coa xustificación dun defecto de forma, consistente -ao parecer- en que "algunhas firmas non se parecen". Esta explicación está a servir para rexeitar case dous de cada cinco avais. 
Precisamos apoio urxente dos ribadenses para emendar o que sexa emendable no prazo máis curto posible, ou no seu defecto para recoller novos avais hoxe mesmo. Os que poidades, achegarvos a Clip Graf a botar unha man. Algúns de nós estamos no Concello para vixiar a limpeza do proceso e un trato xusto a esta iniciativa democrática."
E a cidadanía púxose en marcha. Cando me enterei, no concello había varias persoas, pero tamén en Clip Graf, a máis doutras pola rúa estaban activadas. E notouse, vaia que si.
Non era para menos, pois resulta que o secretario mañá estaría en Lugo, non en Ribadeo, co seu traballo alí, e cotexar as sinaturas é un proceso lento se se trata de tal número. É dicir, había que solucionalo pola tarde.
Ó final, como aparece noutra mensaxe de Facebook, superouse a proba. Quizais non só polo aporte de novos avais, senón sinxelamente pola comprobación de que detrás da iniciativa está a xente, moita xente. 563 avais en 134 follas (cada folla ten 5 avais, o que daría un total de 670, pero unhas poucas non estaban cheas), o que representa entre 80 e 100 rexeitamentos, algúns deles subsanables. É dicir, case un 13% máis de avais dos esixidos, despois os rexeitamentos: sinaturas que corresponden a xente que cada vez asina de xeito diferente, dni borrosos na copia, etc.
A nota final no Fb corrobora os feitos: "Amig@s!
Finalmente todo quedou nun -grande- susto. Aos 110 pliegos entregados no seu momento, conseguimos engadir outros 25 en menos de dúas horas, para ir substituíndo os erros de forma, ao tempo que se corrixían os erros subsanables. Finalmente temos 563 avais autenticados e "RIBADEO EN COMÚN" segue rumbo.
Non queremos entrar en valoracións precipitadas do sucedido hoxe. ReC está aquí para propoñer, e non para crear polémicas estériles baseadas en xuízos de intencións. Pregámosvos que apoiedes esta liña de actuación tamén vosoutr@s: precisaremos en adiante a enerxía, traballo e compromiso de tod@s para comezar a construción do futuro do noso concello.
Saímos fortalecid@s! Moitas gracias a tod@s pola vosa mobilización."
Un susto que se traduciu nunha aprendizaxe múltiple, dende xeito de facer as cousas ata a forma de mobilización, ó tempo que nunha mostra de apoio á iniciativa que vale máis que moita propaganda.
4.De cara ó futuro
É evidente que nunha iniciativa así, día a día hai que superar retos. Tamén é evidente que agora mesmo, ReC non ten só ante si o desafío de presentar unha candidatura ás eleccións, senón tamén de levar á xente ó concello. á xente que apoia, a toda a xente. Nesas está a cousa.

20150416

Máis aló das Catedrais: biodiversidade en Ribadeo e arredores

AVV O Tesón
Nota de prensa
Ciclo visións do medio ambiente


A AVV O Tesón, dentro do ciclo "Visións do medio ambiente dende Ribadeo", ten programado para o sábado 18 de abril a conferencia de Óscar Chao Penabad “Máis aló das Catedrais: biodiversidade en Ribadeo e arredores”. Será ás 20:00 horas no Salón de Actos da Casa do Mar de Ribadeo.
Óscar Chao é biólogo, cun profundo coñecemento da natureza no entorno de Ribadeo, así como nos aspectos de divulgación das características do noso entorno. As súas fotografías e comentarios a traverso da súas páxinas nas redes sociais (https://www.facebook.com/avesenaturezaenribadeo) son amplamente seguidas por xente afeizoada ou sinxelamente curiosa dos seres vivos que nos rodean, que aprezan tanto a calidade fotográfica como o minucioso apunte de características, descrición e conxunto de datos sobre a natureza no entorno ribadense.
Adxúntase cartel da conferencia.

Nota de prensa: MAIS DE 500 RIBADENSES AVALAN A "RIBADEO EN COMÚN"

MAIS DE 500 RIBADENSES AVALAN A "RIBADEO EN COMÚN"

Hoxe mércores 15 de abril, cinco días antes de esgotar o prazo para a presentación de avais ante a xunta electoral de zona, a plataforma veciñal Ribadeo en Común recibiu notificación, por parte da secretaría municipal, que o requisito de verificación das 500 sinaturas estaba cuberto.
Queremos agradecer a toda a veciñanza que independentemente das súas opcións políticas amosou o seu talante democrático avalando a nosa alternativa, a oportunidade que nos está a ofrecer para presentar nas eleccións municipais deste ano unha candidatura formada por veciñas e veciños do común, lonxe das tutelas de partidos políticos.

A iniciativa impulsada desde a plataforma "ReC" está inmersa nun proceso de ruptura democratica que xa está a coller forza tamén no resto do estado, e que ten como obxetivo primeiro recuperar as institucións públicas para á propia veciñanza mediante un modelo participativo e unha xestión transparente.

Así mesmo, gustaríanos recordar que ainda temos aberto o proceso de eleccións primarias onde, todas aquelas persoas que estando empadroadas en Ribadeo , teñan asinado o manifesto da plataforma ou cuberto o tríptico pre-aval antes do 1 de abril (data de apertura do prazo para inscribirse como candidata), poden exercer o seu dereito a escoller entre as veciñas e veciños que irán na lista de Rec.

As mesas electorais estarán abertas en Clip Graf (rúa San Francisco nº 8) de 12:00 a 14:00 e de 19:00a 21:00 mañá xoves, e de 12:00 a 14:00 o venres.

20150415

A unión fai a forza, e a forza...

Non fai falla acudir a cousas como a presentación dos avais de Ribadeo en Común para manifestar o xa sabido: a unión fai a forza. Aínda así, os temas sociais son especialmente proclives á necesidade de unión para lograr esa forza que se quere. O xornal trae hoxe que un convenio das acia da Mariña vai facer que o combustible lles baixe ós empresarios. Os que non temos empresa, podemos preguntarnos: e por que a nós non?. A resposta está na unión. Hoxe por hoxe, as unións de consumidores son abondo menos potentes que as de empresarios. Non só porque manexen menos cartos, senón porque o conxunto de socios é menor, a pesares de ser moito maior a poboación de referencia á que van dirixidas. Por exemplo, estás en algunha organización de consumidores? E, nas asociacións de calquera tipo, en cantas participas activamente, te implicas, sen deixar que os demais fagan as cousas por ti?
Pois, sen traballo en común, non hai beneficios comúns...
O título quedou incompleto. E a forza? A forza fai que o movemento comece, e ás veces, non se sabe onde irá a parar. Por exemplo, este caso citado da rebaixa Repsol a empresarios mariñáns. Desencadeará unha serie de rebaixas doutras subministradoras ós empresarios? Tentarán equilibrala as outras subministradoras con rebaixas ou ofertas doutro tipo que inclúan á xente que non somos empresarios? Tentará algunha asociación con moitos membros (cultural, deportiva, de veciños) seguir o camiño das acia e facer algún convenio semellante? Non sei ata onde chegará o proceso, pero no mundo en que vivimos, pode desenvolverse de moitas maneiras.
E, unha cousa que non puxen no título, pero tamén nos afecta a todos:
Aínda que sexa algo sabido, non está mal lembrar que se Repsol fai unha rebaixa é porque pode facela, é dicir, porque aínda así segue a ganar. Ou, o que é o mesmo, estamos pagando un sobreprezo, coido que inxusto.
A lembrar: a unión fai a forza... hai que traballar a unión.
Recollido de http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d8/Tanke.JPG/1024px-Tanke.JPG

20150414

Testemuña ReC

Copio do facebook:
Hoxe Ribadeo en Común deu un grande paso cara ao obxectivo de presentarse como Agrupación de Electores nas eleccións municipais de maio, ao entregar no rexistro até 580 avais de persoas empadroadas en Ribadeo.
Este logro reflicte o interese de boa parte da veciñanza en que apareza unha nova forza -aberta e horizontal- na política local, pero tamén a calidade democrática doutras persoas que, sendo favorables a outras opcións, apoiaron o dereito a existir e participar no xogo democrático de Ribadeo en Común. Moitas grazas a todas elas.
Na foto, Maví Lopez Louro e Manolo Teijeira fan entrega dos avais de ReC a Raimundo Ibáñez, á entrada do Concello.

Será unha casualidade que hoxe sexa 14 de abril?

Tres propostas, ou tres informes?

Unha das funcións que pretendo co blog -non sei se a cumpre ou será demasiada presunción- é a formativa. Non tanto en canto a formación de opinión como formación para poder opinar.
O caso de hoxe iría nese sentido. O día un deste mes, logo hai xusto trece días, publicaba unha entrada sobre a propaganda institucional do concello, titulada precisamente así: "Unha curiosidade: propaganda institucional en Ribadeo". Daquela poñía que no ano anterior a contar xusto dende o día antes, publicárase unha nova no blog do concello cada 1,44 días. Nestes trece días, a cousa foi unha nova cada 1,08 días (12 novas en 13 días). Como alí dicía, achéganse as eleccións, e o certo é que trece días non fan fe, son demasiados poucos para marcar unha tendencia continuada preelectoral. Hai que dar unha marxe de confianza ó concello.
Outra cousa diferente é a análise das novas. Vexamos as tres de onte:
"O REXEDOR ASISTIU ONTE Á FESTA DOS COMERCIANTES
Novos desafíos e retos"
"O ALCALDE ENTREGOULLE UN AGASALLO
Veciño centenario"
"SOFREN GOLPES DOS CAMIÓNS DA RECOLLIDA E DE PARTICULARES
Suxeitacontedores"
As dúas primeiras, con fotos do alcalde.
Entendo que o blog do concello e o servizo de novas do concello deberan ser informativos, formativos, de propostas... E non de propaganda institucional. Coido que onte o servizo non se podía cualificar de propaganda institucional, senón de propaganda persoal. Nin propostas para a cidadanía nin información, senón propaganda, e non institucional.
Pode cambiarse? Debe. E deberamos esperar que así fora.
Deixo embaixo tres fotos. Unha, dunha acción do concello: a posta de tutores na plantación da costa no Costal. Outra, máis ben unha deixación: un rexistro moi recente de auga nas parroquias, xa machacado (por como está posto). A terceira, a vista de Vilaselán entre a neboeira onte pola mañá, nin positiva nin negativa: algo que pasou alleo a nós (e ó concello).


20150413

Os luns, confuso: haberá Sol?

A película 'Los lunes al Sol' ten xa anos lembrando que pasa na crise. Despois dos cambios habidos na lexislación, economía, sociedade e mentalidade da xente (nosa), coido que habería que reformular o título. Non se trata de pasar os luns ó Sol, senón de preguntarse se haberá no futuro un Sol á caricia do que pasar os luns ou calquera outro día.
Onte Rajoy voltou co da 'xente normal': xente normal sería a minoría do censo que ten votado ó PP a partir de promesas de pacotilla e que permitiulle ter maioría absoluta nas cámaras onde se exerce o poder. A máis, segundo Rajoy, a súa 'xente normal' opoñeríase ós 'anormais', zascandils que votarían a partidos non tradicionais (por certo, onte mesmo saíu unha enquisa dando a primeira praza en votos a Podemos, aínda que por escasa diferencia). Coido que, a pesares da diferencia e de querer dicir que a súa 'xente normal' son españois e o resto non merecen selo (nin gobernar para eles), tampouco pode chamarse Rajoy a ter gobernado para a 'xente normal', senón para (seus) amigos da elite, que cerran filas con el.
Cavilando sobre o anterior, atopo im-pulso cun artigo que se me adiantou no tema: a este paso, determinarán a normalidade a golpe de lei segundo os seus patróns. Coido que xa se está a facer: dicir quen e normal, e deixando legalmente á maioría da poboación como anormal e na anormalidade. Por certo, que anormal ven de sen norma (a- normal), aínda que agora se colla como fóra dela. Axusto porque é algo diferente non estar suxeto a unha norma a estar fóra dela.
Un exemplo 'de hoxe' entre os millerios posibles sobre xente 'normal': certo, a xente tenta facer cousas como non pagar por algo que non se usa en troques de facer pagar ó común por algo, se use ou non se use. Pois iso sería 'anormal': véxase o pago -tanto por alumno- que a Xunta remata de acordar coas produtoras cinematográficas para proxectar películas nos centros educativos: cantas películas se se proxectan nos centros que non sexan documentais públicos? -por poñelo en curto-.
Como segunda parte do exemplo, máis ben tentamos facer cousas noutro sentido, colaborando: ver "Café Google: cafeína, ideas libres y Red para salvar el mundo (y II)" do que non poño ligazón precisamente por esas leis que tentan conformar a 'normalidade a medida' de quen as fai e os seus intereses.
Ben, en Ribadeo hoxe esta o ceo con nubes. Non se ve o Sol, pero aínda quese diga 'non hai Sol', todos sabemos que si, que detrás desas nubes, pode saír en calquera momento.